Vraagt men zich af wie hier bij ons de meest vooraanstaande folk -en bluesartiest is, dan zal het antwoord unaniem luiden: Roland.
Vraagt men zich af wie hier bij ons de meest vooraanstaande zanger van het levenslied is, dan is het antwoord klaar en duidelijk: Guido Belcanto.
Beide artiesten zijn op hun respectabele leeftijd welhaast uitgegroeid tot mythische proporties, het zijn waarachtige cultfiguren. “Soort zoekt soort” zegt Roland, het kon dus niet anders dan dat ze elkaar op een dag zouden tegenkomen.
Bovendien is er een link tussen beiden waar je niet omheen kunt: ze zijn allebei begonnen als straatzanger! Ze speelden muziek om te overleven en waren content met wat hen werd toegestopt. Zoiets schept een band die niet te onderschatten valt. Twee straatzangers die de handen in mekaar slaan, dat zijn dus de ‘Stratiers van het Chanson’.
Dat de muziekgenres waarin beiden actief zijn op het eerste zicht weinig gemeenschappelijk hebben, is bedrieglijk. Guido is een absolute kenner en liefhebber van folk- en bluesmuziek en Roland is zeer goed op de hoogte van het genre dat men smartlap noemt en kijkt daar absoluut niet op neer.
Verwacht je aan oude cowboyliedjes van Rambling Jack Elliot, de smartlappen van de Zangeres zonder Naam, de blues van Ferre Grignard... Liedjes in het Vlaams, Engels, Frans en zelfs Spaans, ondersteund door een zeer straffe band.
Bezetting: Roland (zang & gitaar), Guido Belcanto (zang & gitaar), Ad Cominotto (accordeon en piano), Jasper Hautekiet (contrabas) en Jeroen Stevens (drums)
